Peter

Ég á orðið uppáhalds kínverskan hérna rétt handan við hornið. Þetta er svona lókal búlla en óvenju snyrtileg og með hágæða gómsætan mat á góðu verði. Held ég gæti sátt borðað þarna á hverjum degi það sem eftir lifir Hong Kong dvalar. Eða bara það sem eftir lifir ef að út í það er farið. Þar sem ég sat þarna í hádeginu í gær, starði út í tómið og beið eftir nautakjötinu og hrísgrjónunum mínum kemur vestrænn maður inn á staðinn og er vísað til sætis við hliðina á mér. Ég sit steinþegjandi og held áfram að stara út í tómið. Maðurinn sat lengi vel og starði steinþegjandi út í tómið á meðan hann beið eftir rækjunum sínum. Svo gafst hann upp á þögninni og tóminu kynnti sig sem Peter og sagðist alltaf reyna að koma á þennan stað þegar hann er í Hong Kong. Í ljós kom að Peter er svona ljómandi skemmtilegur breskur flugmaður sem býr í Bretlandi og Frakklandi. Ef hann væri svona 20 árum yngri hefði ég trúlofast honum á staðnum og flutt í húsið hans í Frakklandi. Farið á dansnámskeið og enn eitt frönskunámskeiðið. Lært tennis og að tefla. Æft mig í franskri matargerð, skrifað bók, bækur og saumað og prjónað föt. Farið með kreditkortið hans Peters í verslunarferðir til Parísar og London. En nei nei 20 ár er 20 árum of mikið. Sorry Peter. Ég er á leiðinni í kuldan og kreppuna á Íslandi.