Það er föstudagskvöld og ég er ein heima í herberginu mínu að drekka rósavín, hlusta á Tom Waits og hengja upp eyrnalokkana mína. Ég sakna vina minna. Meira að segja Hrafnhildur er á skeri. En hér er ég. Ráfaði um borgina í mestallan dag. Sá ekkert mjög marga kúreka. Þetta er kannski bara allt farið að venjast. Á morgun ætla ég að sofa út og ráfa svo svolítið meira um borgina. Kaupa mér kannski blómavasa og pott.


Svona var stemmningin kvöldið áður en ég yfirgaf skerið



Svona var stemmningin í Berlín



Og svona er hún í Hollandi (cause we are two ladies!)