Í borginni

Það er spurning hvort að fyrsta helgi ársins gefi tóninn fyrir 2007. Sirkus til sjö, þrítugsafmæli, ný föt, matarboð, kvef, þynnka, eldamennska, bakstur, prjónaskapur, rock og ról og evrópskar niðurdrepandi kvikmyndir. Vinkonurnar á fullu í strákamálunum og ég á kantinum að gefa ´góð´ ráð. Held fast í skýrlífsheiti liðins árs. Allt eins og það á að vera bara. Nema kannski helvítis kvefið og slappleikinn. Óþolandi andskoti. Ég verð að segja að á köflum minnti helgin mikið á góðan þátt í sex and the city. Lætin voru þvílík að afrek og vandræði vinkvenna okkar frá New York bliknuðu á stundum. Ég ætla ekkert að vera að bera vinkonur mínar saman við týpurnar í þáttunum. Þær mega bara velja sér hlutverk sjálfar. Vita trúlega nokkurn vegin hverja ég hef í huga fyrir hvaða hlutverk. Ég ætla hinsvegar að velja Charlotte fyrir sjálfa mig. Tepruskapurinn í hámarki og ég bíð samanherpt eftir hinum eina rétta. Trúi statt og stöðugt á að riddarinn á hvíta hestinum bíði mín þarna úti.
Já til hvers þarf maður ameríska sjónvarpsþætti þegar maður hefur lífið sjálft.
Annars er ég mikið að velta því fyrir mér hvort Will Oldham sé mesti snillingur vorra tíma.