Múuhohohohaaaa!

Willie

Nóg komið af gríni á minn kostnað!
Moi

Ljoða og gönguklubburinn

Ég gekk með Ljóða og gönguklúbbnum stuðlar og höfuðstafir á Keili um helgina. Þar varð nafnið á klúbbinn til. Gönguklúbburinn Sif kom/kemur líka sterklega til greina. Aðrar tillögur voru Gönguklúbburinn Léttfeti og Gönguklúbburinn Willie eða John. Í klúbbnum eru ég, Jónína og Brynja. Tilgangur klúbbsins er fyrst og fremst að ná okkur í karlmenn á fjöllum. Heilla kúreka norðursins upp úr skónum með ljóðlist, vasklegri framgöngu og frísklegu útliti. Við hittum þrjá að því er virtist einhleypa karlmenn á toppi Keilis. Þeir voru litlir, feitir og með skalla. Okkur leist ekkert á þá. Við erum samt að vona að þegar við hittum þá á næsta toppi, verði búið að togna aðeins úr þeim og hárið farið að þykkjast aftur. Þegar við hittum þá á Hvannadalshnjúknum verði þeir orðnir helmassaðir, hávaxnir og hárprúðir með eindæmum. Sólbrúnir og sætir. Sjáum hvað setur.

Hyggelig

Nej hvor er det dejligt ad hygge sig med en öl (eller tvo eller tre) i solen i Köbenhavn. Það er líka svo fínt að drekka bjór upp á að æfa sig í tungumálinu. Losar svo vel um málbeinið, ég talaði semsagt reibrennandi dönsku allan tíman. Ruglaði dönskunni og frönskunni þó pínulítið saman þegar ég var líka búin að hella í mig úr rúmri rauðvínsflösku. Franskan fylgir rauðvíninu.
Nú vinn ég í því að éta og drekka mig niður eftir neysluorgíuna. Sit á kaffihúsi með bjór og er að fara í þrítugsafmæli til Hildar, hvítvín og snittur, jibbícola. Það er nú einu sinni þriðjudagur. En lífið er ekki bara bjórsukk og svínarí. Það er ekki síður mikilvægt að njóta litlu hlutanna í lífinu. Eins og til dæmis þess að pabbi keypti sér speglasólgleraugu í Tiger í Köben

og ég sá hund í björgunarvesti

og það settist fiðrildi á legginn á mér í dýragarðinum

og það eru svo fín hús í Köben

og ég á nýja skó

og sá götuspilara og aðdáanda

og síðast en ekki síst afmælisbarnið mamma mín, hún er mikið krútt og yndisleg kona



en örvæntið ekki systur, ég mun líka birta myndir af okkur, sætum og sællegum, með bjórvöðvana spennta og mikið af varalit.

Ferskleikinn i fyrirrumi

Gvöð ég átti svo huggulega helgi. Eyddi laugardeginum með ástkærri fjölskyldu minni. Drakk með systrum mínum kaffi, knúsaði börnin og rúntaði um bæinn. Var sofnuð klukkan 20:15 á laugardagskveldið. Við vinkonurnar gengum svo á Úlfarsfell á sunnudaginn. Það ringdi mikið og stöðugt allan tímann en við létum það ekki á okkur fá heldur héldum okkar striki beint á toppinn. Uberhressar alveg. Töluðum í stuðlum og höfuðstöfum og sömdum málshætti. Bestir voru: Betri er lánsbrók en blaut brók og oft leynist hörð hella undir mjúkum mosa. Svo buðum við sambýliskonurnar Brynju heim í heitt kókó og bakarís og heimagerða túnfiskpizzu og bjór í kvöldmatinn. Stelpurnar reyndu mikið að tala um stráka og barneignir við mig en ég lét ekki gabba mig í svoleiðis vitleysu. Ég sneri bara út úr og talaði um blómarækt, tísku og tungumálanám. Setti að lokum kínverska dvd mynd með frönskum texta í tækið til að þagga niður í þeim. Það er ekki hægt að neita því að ég er með eindæmum fersk og menningarleg typa. Ætli ég gangi ekki bara á Himmelbjerget um næstu helgi en núna ætla ég að skella mér í Grafarvogslaugina, synda þúsund.
Hej og tak skal du ha!

Sambýliskonurnar niðurringdar en ferskar, á leið heim í kókó.


Það er Brynju ekki boðlegt að birta af henni mynd niðurringdri og þunnri, þessvegna birti ég hér mynd af henni þar sem hún skenkir gestum sínum rauðvíni, afar myndarleg að vanda


Þessi fegurðdardrottning var í boði Brynju, ég er með númerið hjá henni fyrir áhugasama.

Hvað klikkaði?

Það eru nokkur svona beisikk atriði sem virðist hafa gleymst að kenna mér á sínum tíma. 1. að keyra 2. dönsku 3. skriðsund 4. handahlaup. Ég er afar góður námsmaður og þess vegna kenni ég kennslunni eingöngu um. Þessi vankunnátta mín hefur ekki háð mér mikið hingað til. Ég hef gengið, hjólað, notað strætó og rútur í stað þess að keyra. Og kvarta ekki, hafiði heyrt mig kvarta ha, ha, ha? Nei, hélt ekki. Ég hef skírteini upp á það að ég kunni að keyra, gildir til 2000 og súrkál held ég. En bilíf mí að hafa próf og skírteini upp á að kunna eitthvað dössent mín ei þíng. Bílakennarinn minn var vinur hans pabba og var alveg með það á hreinu að ekki þyrfti nú að hafa mikið fyrir því að kenna sveitastúlkunni að keyra. "Þú ert nú búin að keyra traktóra og landróvera í fleiri, fleiri ár erþaggi?" sagði hann, hlustaði ekki á svarið og sendi mig svo í prófið eftir 4-5 bílatíma. Ég stóðst skriflega prófið að sjálfsögðu með stæl en ég held að prófdómarinn í verklega hlutanum hafi sleppt því að fella mig af góðmennskunni einni saman. "Jú, jú eigum við ekki bara að segja að þú hafir náð þessu" sagði hann um leið og hann henti mér skelkaður út úr kagganum. Og þannig gerðist það að 19 ára var ég komin með bílpróf, kunni ekki að keyra og hafði lítinn áhuga á því að bæta úr því. Nú er svo komið 10 löngum árum seinna að mig er farið að langa að læra listina. The people of Rvk. city, bee aware, the bombe might bee hitting the streets.........on a car and she doesn´t have a clue how to work it......múhahahahaaaa!
Dönsku lærði ég í marga langa vetur. Ég er með stúdentspróf í dönsku. Ég kann að telja upp að 20 og segja tak skal du har. Mér finnst hundfúlt að kunna ekki meira. Auðvitað á maður að kunna dönsku. Ég er að fara til Köbenhavn í næstu viku með fjölskyldunni. Við ætlum þannig að fagna öldrun móður minnar. Ég ætla að reyna að tjá mig eins og ég get á dönsku. Panta minn bjór og kaffi á dönsku allavegana "kan jeg ha en öl? Ja, tak skal du har" Held svei mér þá að ég sé betri í frönsku en dönsku.
Að kunna ekki skriðsund og handahlaup truflar mig minna. Mér finnst þó að skólakerfið hafi á vissan hátt brugðist mér. Ég meina handahlaup, hver kann ekki að kenna krakka að fara handahlaup? Ég get þó kannski ekki áfellst mína annars ágætu íþróttakennara. Ég var auðvita óvenju feit fram að 10 ára aldri þegar ég varð allt í einu óvenju og ótrúlega löng og mjó. Ég hafði þá bókstaflega enga stjórn á útlimunum. Erfitt að fara handahlaup þannig sko. Að kunna ekki skriðsund er aðeins verra. Sérstaklega eftir að hiphop meiðslin kom til sögunnar. Svolítið vont að geta ekki skipt á milli sundtegunda þegar ég geysist áfram í Grafarvogslauginni (fór þúsund metrana í dag). Finn aðeins til eymsla í öxlinni, helvítið hip hopið it's a curse.
Jæja best að fara að lesa danska tískublaðið sem ég keypti til að æfa mig í dönsku og ekki síður til að kynna mér hvad jeg skal köbe i Köbenhavn.
Venlige hilsen
Gunilla Svenson

Styttist í þetta

Nú eru tíu mánuðir í þrítugsafmælið. Ég er búin að ákveða þema fyrir teitið og mér gengur vel að safna hári og freknum. Fann þónokkrar í gær þegar ég gekk á Esjuna. Ég er þó ekki enn búin að finna hina fullkomnu staðsetningu fyrir teitið. Ábendigar eru vel þegnar.
Ég vona að peningasöfnunin gangi vel hjá komandi gestum mínum.

Storbrotið lif stjarnanna

Síðbúinn áhugi minn á kosningabaráttunni virðist ekkert vera að slá í gegn hjá lesendum mínum. Fólk hefur kannski meiri áhuga á því að Jude Law og Sienna Miller eru víst byrjuð saman aftur.

Sjúklega sæt bæði tvö