Það er komið babb í bátinn. Elegant skandinavian design kjóllinn minn sem Dorrit væri stolt af að eiga er í það þrengsta.
Ég er orðin svo þrýstin eitthvað!
Það er fernt sem ég get gert í stöðunni.
Númer 1. Sleppt því að borða fram að brúðkaupi (1 og hálfur sólahringur), þambað vatn og grænt te, fengið mér shock in naríur og harkað af mér í kjólnum.
Númer 2. Farið í rauða uppáhaldskjólnum sem ég er búin að nota billjón sinnum en mér finnst ég alltaf jafn sæt í.
Númer 3. Skolað það mesta af hvítvíninu úr bláa kjólnum síðan um síðustu helgi og haldið áfram með Dynasty þemað. Ungu sjálfstæðismennirnir hljóta nú allavegana að vera ánægðir með litinn á kjólnum.
Númer 4. Farið í Spútnik og keypt mér glænýjan gamlan kjól.
Hmmm hvað skal gera? Númer 4 er nú ákaflega freystandi valkostur.
Ég var búin að hugsa mér að setja inn mjög svo gáfulega en jafnframt hressandi færslu um upplifun mína af bókinni Í reiðuleysi í París og London (Down and Out in Paris and London) eftir George Orwell sem ég er að lesa. Sú færsla verður að bíða betri tíma þar sem mikilvægari hlutir en heimsbókmenntirnar eru í forgangi í kvöld. Það er rétt hægt að ímynda sér sjokkið sem ég varð fyrir þegar ég uppgötvaði þetta með kjólinn. Þvílíkt áfall á síðustu stundu. En ég er þó allavegana búin með það mikilvægasta fyrir veislu af þessu tagi, að fá mér strípur, fá mér gelneglur, fara í spray tan og plokka AF mér augabrúnirnar, eða ekki.